Als ik in de praktijk mensen vraag naar hun seksuele fantasieën, dan krijg ik meestal als eerst een ontwijkend antwoord: “Dat weet ik niet.” of “Die heb ik niet.”. Het delen van deze fantasieën met elkaar is niet iets wat we makkelijk doen en er lijkt maatschappelijk gezien een taboe op te liggen. Maar in werkelijkheid heeft iedereen – impliciet of expliciet – seksuele fantasieën, en het delen ervan kan een essentieel onderdeel vormen van een gezond seksleven met een partner.
Laten we eens in het thema seksuele fantasieën duiken!
Verschil tussen mannen en vrouwen
Laat me beginnen met het stellen dat mannen en vrouwen in het algemeen niet veel van elkaar verschillen in hoe ze omgaan met seksuele fantasieën en waar ze over fantaseren. Wat ik wel zie is dat mannen minder gevoelig lijken voor het maatschappelijke taboe op seksuele fantasieën.
Het maatschappelijke taboe voel ik terugkomen in de antwoorden die mensen geven op mijn vraag naar hun seksuele fantasieën. Bij mannen voel ik het taboe minder: vaak zijn hun fantasieën best specifiek en durven ze deze ook meer uit te spreken als ze eenmaal die drempel over zijn gegaan. Ik vermoed dat dit voortkomt uit het feit dat mannen veel vaker de wens hebben om hun fantasie daadwerkelijk uit te laten komen, waardoor er meer noodzaak is om concreet te worden. Daarnaast spreken mannen van jongs af aan onderling openlijker met elkaar over seks en hun fantasieën, hoewel het daarin voor de meeste mannen wel lastig kan zijn om in dat gesprek kwetsbaarheid te brengen en niet mee te gaan met de ‘mainstream machotalk’ onderling.
Bij vrouwen zie ik vaak dat hun fantasieën iets minder specifiek en uitgewerkt zijn dan bij mannen. Zij antwoorden dingen als “Iets met meerdere personen.” of “Iets met onderdanigheid.”. Vrouwen houden daarnaast hun fantasieën vaker voor wat ze zijn: fantasieën. Het heeft ook geen direct nut om ze concreet te maken als je ze niet per se werkelijkheid hoeft te laten worden.
Daarnaast vermoed ik dat er bij vrouwen ook twee andere gevoelens een grotere rol spelen dan bij mannen, namelijk angst en schaamte.
Angst en schaamte
In gesprekken probeer ik met mijn cliënten tot de kern van hun angst en schaamte te komen. Uit onderzoek (De Man en De Goede, 2020) weten we dat de angst en schaamte die mensen ervaren als het gaat over het delen van hun seksuele fantasie, onder te verdelen is in drie categorieën:
- Mensen zijn bang om af te wijken van de ‘norm’ en dus om afgewezen te worden door anderen: Eva (36 jaar): “Ik fantaseer wel eens over seks met een soort fantasiewezens. In mijn hoofd voelt dat heel mystiek, sprookjesachtig en opwindend. Maar als ik dan luister naar seksuele fantasieën van anderen dan gaan die altijd over seks met andere mensen. Ik vind daarin geen herkenning en voel me nogal een freak hierin.”
- Mensen zijn bang om politiek incorrect te zijn: Agatha (42 jaar): “Ik omschrijf mezelf als een onafhankelijke, feministische, heteroseksuele vrouw die goed voor zichzelf kan zorgen en in relaties gelijkwaardigheid heel belangrijk vindt. Toch fantaseer ik erover om in bed gedomineerd te worden door mijn mannelijke partner. In mijn fantasie bepaalt hij urenlang alles voor mij, houdt hij geen rekening met mijn wensen en gebruikt hij mij echt voor zijn genot. Ik vind het super opwindend om zo onderdanig te zijn, bijna vernederd te worden, en tegelijkertijd verwarren deze fantasieën me omdat dit echt niet aansluit bij waar ik daadwerkelijk voor sta, namelijk voor gelijkwaardigheid.”
- Mensen zijn bang om zich te definiëren naar hun seksuele fantasieën: Bob (29 jaar): “In het ‘echte leven’ definieer ik mijzelf als gay, omdat ik me romantisch en seksueel gezien tot nu toe alleen nog maar aangetrokken heb gevoeld tot andere mannen. In mijn seksuele fantasieën beleef ik echter ook van alles met vrouwen of mensen die zich identificeren als non-binair. Ik kan er niks aan doen dat mijn gedachten die kant op gaan, maar het maakt me soms zo aan het twijfelen; ben ik dan niet gay, maar bi of panseksueel?”
- Mensen schamen zich door een gebrek aan fantasieën: Egbert (62 jaar): “Ik kan me niet herinneren dat ik ooit echt seksuele fantasieën heb gehad. Omdat ik heb begrepen dat iedereen seksuele fantasieën heeft, voel ik me saai, braaf en ook en beetje raar.”
- Mensen zijn bang om hun partner te kwetsen als ze zich zouden uitspreken: Requillio (39 jaar): “Ik vind mijn vriendin super sexy, maar ik weet dat zij zelf soms onzeker is over haar lichaam. Ik ben bang dat als ik haar vertel dat ik wel eens over andere vrouwen fantaseer, dat zij zich dan nog onzekerder gaat voelen en gaat twijfelen aan mijn liefde voor haar.”
Als je deze categorieën beschouwd is het misschien niet zo gek dat er een taboe heerst op het thema van seksuele fantasieën; angst heeft vaak de zwaartekracht met zich mee. Jouw ratio kan nog zo goed beredeneren dat jouw lief je heus niet zal dumpen als jij vertelt waar je over fantaseert, maar jouw angstbrein kan sterker zijn dan de ratio. Daarbij leven we ook in een cultuur waarin ‘namen and shamen’ aan de orde van de dag is. Het is een heel menselijke behoefte om bij ‘de groep’ te willen horen en jouw angstbrein laat je geloven dat je in ieder geval verzekerd bent van je plekje binnen die groep, als je maar goed naar je angst en schaamte luistert.
Tot slot, ik geloof er heilig in dat het doorbreken van dit taboe bijdraagt aan een gelukkiger seksleven, omdat het je een gevoel van vrijheid en ontspanning zal geven als je kan zijn wie je bent. Het is aan jou om te voelen wie jij het waard vindt om zo open naar te zijn. En daarbij is het ook aan jou om te voelen waar een goede balans voor jou ligt, want uiteraard hoef je niet alles te delen met een ander. Je mag ook dingen voor jezelf houden.
Mocht je echt last hebben van het taboe, de angst of de schaamte rondom dit onderwerp, voel je dan vrij om contact met me op te nemen, ik help je graag.
